Prof. dr. Alex van Stipriaan was de begeleider van mijn masterthesis. Hieronder heb ik, uiteraard met goedkeuring van prof. Van Stipriaan, wat fragmenten uit mijn thesisbeoordeling en uit de speech van de diploma uitreiking gehaald.

Gefeliciteerd! Ik veronderstel dat jij je onze eerste ontmoeting net zo levendig herinnert als ik zelf. Je was naar mijn kamer gekomen voor een eerste afspraak over je onderwerp en je kwam een beetje trillerig en bleek om de neus binnen. Ik vroeg wat er aan de hand was en heel gewoontjes zei je dat je op weg naar mij toe op de fiets was aangereden en gevallen, maar dat er verder niets aan de hand was en we gewoon over je thesis onderwerp konden gaan praten. Ondertussen werd je steeds bleker en zag ik dat je arm steeds pijnlijker werd. Dus ik drong eropaan dat je naar een dokter zou gaan. Gelukkig kwam je vriend je ophalen, want je arm bleek inderdaad gebroken.

Ik vertel dit, omdat het zo tekenend is voor jouw vasthoudendheid en sterke wil. Als je eenmaal ergens voor hebt gekozen, ga je daar ook helemaal voor en dan zijn aanrijdingen en gebroken armen hooguit bijzaak.

Zo ben je vervolgens ook met je thesisonderzoek tewerk gegaan. Met grote vasthoudendheid ben je in de literatuur en vervolgens in de archieven op zoek gegaan naar informatie over de levensomstandigheden van slaafgemaakte Afrikanen op Curaçao, vanaf de grote opstand o.l.v. Tula, in 1795. Je wilde weten of die opstand had geleid tot veranderingen in de levens van degenen die nog steeds in slavernij moesten leven, en of die veranderingen de afschaffing van de slavernij, de Emancipatie, ook had bespoedigd, ook al duurde dat nog tot 1863.

Dat was geen gemakkelijke speurtocht, al was het maar omdat de koloniale ambtenaren die het bronnenmateriaal produceerden, weinig belangstelling hadden getoond voor het leven van de zwarte Curaçaoënaars. Toch heb je soms fascinerend materiaal gevonden dat jou in staat stelde een interessante thesis te schrijven.

Ik weet zeker dat je doorzettingsvermogen, je enthousiasme en je nieuwsgierige en open geest, je een heel dynamische toekomst zullen brengen.

De kern van mijn thesisbeoordeling was dat de nadruk meer lag op het vertellen van het historische verhaal, dan een wetenschappelijke toevoeging brengen. Vandaar dat het cijfer is blijven steken op een 7.3.

Relevante literatuur is op een heldere manier samengevat en op een zinnige manier met elkaar in verband gebracht. Er is terecht gekozen voor een onderwerp gerelateerde aanpak, in plaats van een genealogie/historische aanpak.